«دیگر کافی است! من 20 سال است که به آسمان شب خیره شده‌ام و حتی یکبار نیز چیزی ندیده‌ام که در من سوءظنی ایجاد کند که شاید یک گردشگر فضایی آمده تا به زمین نگاهی بیاندازد.» این سخنان مارک تامپسون، عضو انجمن ستاره‌شناسی سلطنتی انگلستان و مجری برنامه نجومی بی‌بی‌سی است.

به گزارش دیسکاوری، وی با افراد زیادی برخورد داشته که می‌گفتند شیء پرنده ناشناسی یا همان یوفو را دیده‌اند. به گفته وی، از نظر علمی این سخن آنها به طرز وحشتناکی سطحی است. آنها به احتمال زیاد یک چیز ناشناخته را دیده‌اند و ممکن است به نظر برسد که آن شی پرواز می‌کند. هر چه که بوده، مطمئنا یک شیء بوده، اما به این معنی نیست که این شیء یک موجود فضایی است.

تامپسون می‌گوید که وی تاکنون چیزی ندیده که باعث شود فکر کند یوفوها منشاء فضایی دارند. اما در عین حال تاکید می‌کند که اگر از او سوال کنید که آیا فضایی‌ها وجود دارند، با صدای بلند تصدیق خواهد کرد که «بله، آنها وجود دارند.» این موضوع که آیا یوفوها واقعا موجودات فضایی هستند، بحثی است که سابقه چند ده‌ساله دارد. اما صرف نظر از این موضوع، سوال درباره حیات میکروبی در منظومه شمسی یا حیات هوشمند در کل عالم، یک موضوع مجزا و فریبنده است. اگر «آنها» آن بیرون باشند، و با توجه به هدف این مقاله بگذارید فرض کنیم که آنها وجود دارند، ما باید منتظر چه تعداد تمدن فضایی باشیم؟

به گزارش پاپ‌ساینس، وقتی بحث «از میان سیارات زمین‌مانند» مطرح می‌شود، در حقیقت منظور یکی از تنها دو سیاره (یا نهایتا سه سیاره، بسته به اینکه شما چه حسی درباره سیاره Gliese 581g دارید) است. از میان صدها سیاره فراخورشیدی که به دور ستارگان دوردست می‌چرخند و اخترشناسان اخیرا آنها را کشف کرده‌اند، تنها یکی از سیارات -Gliese 581d- دارای جرم و فاصله مناسب از ستاره مادر خود است تا به عنوان یک نماینده قدرتمند برای قابلیت سکونت مطرح شود. زمانی تصور می‌شد که سیاره همسایه آن (Gliese 581g) حتی بیش از Gliese 581d شبیه زمین باشد، تا اینکه گروهی از دانشمندان ادعا کردند که سیاره 581g اصولا وجود ندارد، مساله‌ای که هنوز مورد منازعه اخترشناسان است.

در گذشته پلوتونیک سیاره جالب محسوب میشد ، پلوتون یک مدار گردش بسیار بلند و کشیده دارد و نسبتبه بقیه سیاره های منظومه شمسی در مسیری شیب دار گردش میکند که چندان منطقی به نظرنمیرسد و زمانی که کشف شد کسی نمیتوانست برای آن اسمی انتخاب کند .

پلوتونکوچک است ، این سیاره از ماه ما نیز کوچک تر بوده و سال های متمادی تنها چیزی بودکه گردش ان را به دور خورشید می دیدیم ولی بعد ها در سال 2005 یکی از دانشمندانمرکز کالتک به نام مایک برون در منتهی الیه منظومه شمسی چیز دیگری کشف کرد . موردکشف شده هر چه بود از پلوتون اندازه بزرگتری داشت ولی دو برابر دورتر دیده می شد .این جرم آسمانی در فاصله ای بسیار دور پشت عطارد ، زهره ، زمین و مریخ بود و ازغول های گازی منظومه شمسی یعنی مشتری ، زحل اورانوس و نپتون نیز دورتر واقع شدهبود و تا پلوتون کوچک 4 میلیارد و 800 میلیون کیلومتر فاصله داشت .

دانشمندانآن را اریس نامیدند . این کشف سوالی جالب برای ستاره شناسان مطرح کرد ... آیااندازه در ستارگان اهمیت دارد ؟! اریس و پلوتون کوچک هستند بنابراین دانشمندان فکرمیکردند شاید هیچ یک از آنها سیاره نباشند بنابراین در شهر پراد گرد هم آمدند تادرباره سرنوشت پلوتون بحث کنند .

به نظر میآید این جرم آسمانی با نیروی جاذبه خودش مداری برای جرم دورتر ایجاد کرده .

ستارهشناسان پس از بحثی طولانی و مجادله آمیز رای گیری کردند .

این ستارهشناسان در نهایت به خارج شدن پلوتون از منظومه شمسی رای داده و اعلام کردند کهاریس و پلوتون کوچک تر از آن هستند که سیاره محسوب شوند .

کشف اینشیء بزرگتر از پلوتون باعث شد که آخرین عضو منظومه شمسی از فهرست سیاره ها خارجشود اگر کشف نمی شد این طور نمی شد . البته شاید اگر کشف نمی شد بهتر بود ، زیرامشخص شد که پلوتون دوستانی دارد . مایک برون می گوید ایمیل های غضب آلود زیادیدریافت کرده . او میگوید نامه ای از یک دانش آموز کلاس دوم دریافت کردم که در آننوشته شده بود آقای برون عزیز من هنوز فکر می کنم پلوتون یک سیاره است ، می شه لطفاًاون رو دوباره یک سیاره کنید ؟ و من هم جواب دادم : خوب نه . نمیتونم این کار روکنم و این سرنوشت و ماهیت پلوتونه !

به تازگیستاره شناسان نام زوج اریس و پلوتون را به پلوتوئید ها تغییر دادند . پلوتون ازمنظومه شمسی خارج شد زیرا این جا بزرگی اندازه اهمیت دارد ...

منبع : برنامهچهار سوی علم ، شبکه چهار سیما

آیا قلب وروح کهکشان ما در ذات الکرسی واقع شده است ؟

به طورقطع اینطور نیست ، اما ذات الکرسی جائیست که دو سحابی روشن با نام های مستعار قلبو روح را در آنجا خواهید یافت .

سحابی قلبکه IC 1805  نام دارد و در بالا و سمت راست تصویر قابل رویت است ، به شکل یک قلب به نظر می رسد .

تصویر فوقتوسط  اشعه مادون قرمز در یکی از پروژه هایفضایی اخیر تلسکوپ wise گرفته شده است .

حباب هایگسترده و پیچیده ای توسط ستارگان تازه متولد شده درون این دو ناحیه عظیم شکل گیریستارگان ایجاد شده است که اشعه مادون قرمز به خوبی به داخل این حبابها نفوذ کردهاست .

مطالعاتیدرباره ستارگان و گرد وغباری که درون سحابی قلب و روح یافت شده بر روی دو مسئلهمتمرکز شده است ، ستارگان عظیم چگونه شکل گرفته اند و چگونه بر محیط پیرامون خوداثر میگذارند .

حدود 6000سال طول می کشد تا نور این دو سحابی ( که به طول تقریبی 300 سال نوری گسترده شدهاند ) به چشم ما برسد .

منبع :

www.skylook.net

 دانشمندانوستا را یک سیارک مینامند که هرگز به اندازه سیارات رشد یافته ای مانند زمین ومریخ بزرگ نخواهد شد . با اینوجود شیئی پر ابهت _ دومین سیارک بزرگ_ در کمربند خرده سیاراتی است که در مدار بینمریخ و مشتری گردش می کنند . تصویری که کاوشگر فرستاده نشان می دهد که وستا لکهتیره ای به طول 60 مایل است که در نزدیکی خط استوا گسترده شده است و از چپ به راستمیچرخد .

جیان یانگلی یکی از دانشمندان پروژه فضاپیمای  طلوع  از دانشگاه مریلند  دربیانیه ای گفت: ما همانند بیگانگان در سرزمین ناشناخته به دنبال نشانه ای آشنا هستیم که ایننقطه تاریک یکی از آن نشانه هاست . تصاویرهمچنان نشان میدهد که وستا ناهموار است . قبل ازچرخیدن به دور وستا در 16 ژوئیهطلوع   به آرامی باسرعت حدود 75 مایل ( 120 کیلومتر بر ساعت ) حرکت می کرد اما باید  این هفته تصاویر بیشتری را منتشر کند . مقاماتآژانس می گویند : یکی از فضاپیما ها به طور مکررشروع به جمع آوری اطلاعات در موردوستا میکند .

  Andreas Nathuesرهبر رسیدگی کنندگان به دوربین میگوید دوربین اینفضاپیما دقیقا مطابق پیش بینی کار میکند .

توقف بعدی: کمربند سیارک

وستا درکمریند خرده سیاراتی که بین مدار مشتری و مریخ وجود دارد قرار گرفته است

فضاپیمای طلوع  به مدت یک سالبه دور وستا می چرخد و به جمع آوری اطلاعات در مورد آن میپردازد .و سپس به تحقیقدرمورد بزرگترین جسم کمربند سیارک ها یعنی کوتوله سفید سرس می پردازد فضا پیماقرار است در سال 2015 به سرس برسد .

دانشمندانامیدوارند با مطالعه بر روی این دو سیارک یعنی وستا و سرس بتوانند اسرار تاریخپیدایش منظومه شمسی را کشف کنند .ماموریت  طلوع مقایسهاین دو سیارک است که توسط نیروهای مختلف شکل گرفته اند اینفضاپیما به شناسایی بافت و ترکیبات سطح وستا و سرس و نقشه برداری از آنها خواهدپرداخت . فضا پیما همچنین برای کسب اطاعات بیشتر درباره ساختار داخلی این دو سیارکنیروی گرانش آنها را نیز بررسی میکند .

منبع : http://www.allstatedaily.com

دنیا هایعجیب حتی از نقاطی غیر منتظره از جهان هستی پدید می آیند

پولسارنوعی ستاره نوترونی است که با سرعت زیادی می چرخد وقتی یک ستاره بسیار بزرگ در طیپدیده سوپر نوا منفجر می شود از بقایای آن ستاره نوترونی تشکیل می شود . هیچ کسانتظار ندارد در چنین شرایط نامساعدی سیاره ای پیرامون این ستاره بچرخد . و انتظارداریم که هر سیاره ای که در آن نزدیکی باشد منفجر شود .

با اینوجود در اوایل دهه 90 دانشمندان در فاصله 105 هزار هزار میلیارد کیلومتری زمین دوسیاره جامد پیرامون یک پولسار رصد کردند . که می توان آنها را اولین سیاره های دوردستی نامید که رصد شده اند . با توجه به اینکه هر سیاره ای نمی تواند در چنینشرایطی دوام بیاورد ، بسیاری از دانشمندان سیاره های پیرامون پولسار را در مقولهای جداگانه طبقه بندی می کنند . جرم این دو سیاره کم و نزدیک به جرم زمین است .آنها در یک گروه جداگانه سیاره ها طبقه بندی می شوند که آنها را از بقیه سیاره هامتمایز میکند .

اگر چهبیشتر سیاره ها و ستارگانشان از یک توده گاز و غبار مشابه تشکیل شده اند ، فرآیندتشکیل این سیاره ها متفاوت به نظر می رسد . این سیاره ها قطعا پس از انفجارسوپرنوا بوجود آمده اند و این خیلی عجیب است . ما تصور میکنیم در جریان یک سوپرنواتمامی مواد تشکیل دهنده ستاره پراکنده می شوند ولی انگار بخشی از آن درباره متراکممی شود و این سیاره ها را تشکیل می دهد این خیلی عجیب است و هنوز هیچ کس نتوانستهبه جزئیات  این فرآیند پی ببرد . اگرچه بهنظر می رید سطح سیاره های پولسار جامد باشد احتمال وجود حیات در آن بسیار اندک استو اقامت انسان در آنجا نیز کوتاه خواهد بود . در پولسار در حال چرخش ستون هایمتمرکزی از ذرات باردار از دو قطبش بیرون می تراود و به همراه آن انبوهی از پرتوها ی ترسناک در فضا پراکنده می شود . ایستادن بر سطح یک سیاره پیرامون پولساربسیار خطرناک است ، ذرات باردار کیهانی به مقدار انبوه همه جا پراکنده می شوند ومی توانند بافت های زنده بدن را به سرعت تحت تاثیر قرار دهند و در آنها جهش هایسرطانی ایجاد کنند . اما قبل از این ، انرژی ذرات آنقدر زیاد است که به سرعت انسانرا میکشد ، اگر شما بد شانس باشید یا خوش شانس باشید در این صورت ستونی از ذرات وپرتوها به طرف شما می آید و با هر چرخش شما نور و درخشش فراوانی احساس می کنیدانگار یک فانوس دریایی را روی چهره شما روشن کرده اند .

اگرچهسیاره های پیرامون پولسار مکان مناسبی برای زندگی نیست ، در مورد فرآیند تشکیلسیاره ها نکات جالبی به ما آموخته است .

سیارههایی که پیرامون پولسار ها تشکیل می شوند ، به ما نشان داده اند سیاره ها طی یکفرآیند نسبتا ساده  پدید می آیند . وقتی دریک محدوده ماده به مقدار کافی باشد نیروی جاذبه آنها را گرد هم جمع می کند .باتوجه به اینکه طبیعت حتی با چنین شرایط نامساعدی سیاره می سازد ، جهان باید پر ازسیاره شده باشد بنا براین در گوشه و کنار این جهان بیکران زمین های دیگری وجوددارد که هنوز کشف نشده اند . اما اگر چنین باشد آنها در کدام نقطه از جهان قراردارند ؟ و چرا ما هنوز آنها را کشف نکرده ایم ؟

اولینسیاره هایی که در اواخر دهه 90 کشف شد سیاره هایی بزرگ بودند که جرم آنها 100برابر جرم زمین بود . البته اصلا عجیب نیست که ما اول بزرگتر ها را پیدا کنیم .

دانشمنداندر بررسی منظومه های دور دست بیش از پیش به یافتن سیاره های شبیه زمین نزدیک میشوند .

منبع :برنامه چهار سوی علم ، شبکه چهار سیما

آنسوی کهکشان ما جایی که خبری از حیات نیست سیاره ای عجیب زندگی می کند . وقتیبیشتر با آن آشنا می شویم میبینیم که با چه حساسیت و وسواسی خلق شده . گاهی با خودفکر می کنم ، علت وجود این همه شگفتی در عالم چیست ؟ آیا فقط به این دلیل است کهبه عنوان اشرف مخلوقات خالق خود را تحسین کنیم یا راز دیگری در این همه عظمت خلقتنهفته است که ما آنرا نمی دانیم ؟ مطلب این پست مربوط به یکی از برنامه هایچهارسوی علم است که من هیچ وقت از دیدنش سیر نمی شم .

در پاییزسال 2007 دانشمندان یک غول گازی داغ به نام تریس 4 را در حال حرکت از برابر ستارهاش مشاهده کردند . جرم این سیاره به اندازه مشنری بود و می بایست حجم این دو نیزتقریبا یکسان باشد ولی دانشمندان در کمال تعجب در یافتند اندازه تریس 4 دو برابرمشتری است این در واقع بزرگترین سیاره ای بود که تا آن زمان کشف شده بود . و درواقع نوعی سیاره ستاره مانند است .( مدار سیاره باید به نحوی قرار گیرد که ما ازسطح زمین حرکت آن از برابر ستاره اش را بدقت مشاهده کنیم . این فرآیند ترانزیتنامیده می شود . دانشمندان با بررسی میزان کاهش نور ستاره  در حالت ترانزیت به حجم و اندازه یک سیاره پیمی برند .)  بعضی از سیاره های دور دست پفآلودند حجم آنها خیلی زیاد است و دانشمندان فکر می کنند این به دلیل کانون حرارتینیرومند درون هسته آنهاست که از داخل فشار می آورد و موجب انبساط این سیاره ها میشود . این خیلی شبیه دیگ بخار در قطاری است که با نیروی بخار کار میکند ( و به آنقطار بخاری گفته می شود ) است . درون دیگ بخارِ یک قطار بخاری آب وجود دارد . کهتبدیل به بخار می شود افزایش حجم پیدا میکند و سبب می شود که قطار به حرکت درآید .اگر گاز اضافه حجم پیدا نمی کرد خبری از نیروی بخار نبود و قطار بخاری به حرکت درنمی آمد .

به گزارش پی‌سی‌وورلد،ماهواره ام.آی.تی بخشی از برنامه ماهواره‌های مکعبی است که برای اولین بار در کال‌پلی (دانشکده پلی‌تکنیک دانشگاه کالیفرنیا) آغاز شد، که به طور نمونه ماهواره‌هایی در قالب مکعب‌های 10 در 10 سانتی‌متر تولید کرد و بعد با اضافه کردن مکعب‌ها، ماهواره‌های بزرگتری در ابعاد 10 در 10 در 20 سانتی‌متر (یا مثل این مورد 10 در 10 در 30 سانتی‌متر) تولید کرد.