صورت فلکی گیسوان برنیکه

  بین ستاره ذنب الاسد در منظومه شیر و دسته دب اکبر،دو مجموعه کوچک و کم نور یکی قدیمی و دیگری جدید قرار گرفته اند.مجموعه قدیمی شعرالبرنوس(گیسوان برنیکه)است که در زیر آسمانی صاف و تاریک به همان گونه که پیشینیان روئت نموده اند،قابل مشاهده است.
این منظومه متشکل از ستارگان قدر چهارم و پنجم است که برخلاف شیر کوچک از منظومه های قدیمی است.طرحی که هم اکنون از این صورت فلکی در دست است در اواخر قرن شانزدهم توسط تیکو براهه ارائه شده است.هرچند تشخیص آنها با چشم غیر مسلح زیاد آسان نیست ولی در میان آسمانی کاملا تاریک تلالو زیبایی دارد و چشم انداز آن از پشتدوربین بمراتب زیباتر و درخشانتر است .در جنوب منظومه گیسوان برنیکه و شمال منظومه خوشه ،خوشه متراکمی از تعدادی کهکشان قرار دارد که نزدیکترین خوشه از این نوع ،در خارج گروه محلی ماست ولی مشاهده هرکدام از کهکشانهای آن نیاز به تلسکوپ دارد.
گیسوان برنیکه تنها صورت فلکی است که به یاد یک شخصیت تاریخی به نام برنوس ،ملکه مصر در قرن سوم پیش از میلاد،نامگذاری شده است.افسانه ان را چنین می گویند:که برنوس همسر بطلمیوس سوم،موهای خودراچیده و تقدیم خدایان نمود تا شوهرش را در جنگی که عازم آن شده بود پیروز گردانند.بطلمیوس سوم در مراجعت از عمل همسر خود خشمگین شد،اما کاهنی به وی گفت که خدایان موهای برنوس را در آسمان آویختندو این تعبیر خشم بطلمیوس را فرو نشاند.