فهرست روشن‌ترین ستارگان

^*درخشندگی بسیاری از ستارگان متغیر است. مقدار ذکرشده یک اندازه میانگین است.

باید در نظر داشت که درخشندگی سیاره‌های تیر، ناهید، بهرام، مشتری و کیوان نیز در محدوده همین جدول قرار دارند.

اگر همه ستارگان را در ۱۰ پارسکی (هر پارسک برابر است با ۳۰٫۱ میلیون میلیون کیلومتر) بچینیم درخشندگی ستارگان به این ترتیب خواهد بود:

• ۱- سهیل (درخشندگی آن ۱۹۰۰ برابر خورشید است.)
• ۲- بزبان (یک غول سرخ است.)
• ۳- کرکس نشسته
• ۴- شباهنگ (یک جفت کوتوله سفید به نام توله دارد.)
• ۵- رجل قنطورس

برخی از ستاره‌ها نام‌های گوناگونی در زبان فارسی دارند. گروهی از این نام‌ها از زبان پارسی میانه به ما رسیده‌اند مانند ونند، اپوش، تیر، تیشتر، سدویس، میخگاه، اسپور، بشن، یوغ، درفشه (درفشگ)، پسی، پها، پرک، اگست، پارند، مزده‌داد.

• شباهنگ: شِعرای یمانی، کاروان‌کُش، وَراهَنگ، شب‌کش، تیر، تیشتر.
• سهیل: پَرَک، اگست
• بزبان: عَیّوق، پارَند، مَزده‌داد
• نگهبان شمال: سِماک رامح، حارس شمال، حارس‌السماء.
• کرکس نشسته: نسر واقع، وَنَند.
• کرکس پرنده: نسر طائر، یوغ (در پارسی میانه)
• بزبان: نگهبان، عیوق.
• پای شکارچی: رجل‌الجبار، رجل‌الجوزا
• شانه گاوران: منکب الجوزا
• قلب عقرب: سَدویس، اپوش، دل
• رأس پیکر پسین: رأس التوأم الموخّر
• رأس پیکر پیشین: رأس التوأم المقدم.
• جمع رأس پیکر پسین و رأس پیکر پیشین را در پارسی میانه رَخوَت می‌نامیدند.
• ابط الجوزا: یدالجوزا، بَشن
• شوله: دِرَفشه (درفشگ)
• سماک اعزل: اسپور
• دبران: پسی (پَسیگ)، پَها، چشم گاو
• هقعة‍‌الجوزا: بُزیسر
• شرطین: پَدیسپَر
• ستاره قطبی: جدی، میخگاه
• قائد: قائد بنات النعش، راهنمای هفت‌اورنگ
• شانه ارابه‌ران: (منکب ذی‌العنان)
• ناطح: رأس حَمَل
• دنب: ردف