فضاپیماها و کاوشگرانی که از زمین به مقصد مریخ حرکت می‌کنند،‌ اگر چه با روش‌هایی مخصوص از آلودگی‌ها پاک می‌شوند، ‌اما به نظر می‌رسد که باز هم، ‌مسافرین قاچاقی دارند که به مریخ سفر می‌کنند. مطالعات تازه محققین نشان می‌دهد برخی از انواع باکتری‌ها که از این طریق به مریخ رفته‌اند، می‌توانند مدت‌ها روی مریخ زنده بمانند و باعث شوند که دانشمندان فریب بخورند و در بدترین حالت، دیگر به سراغ نمونه‌های واقعی مریخی که احتمالا در لابه‌لای خاک این سیاره منتظر کشف شدن هستند، نروند.

به گزارش وایرد، گروهی از محققین به تازگی مدعی شده‌اند که روش‌های فعلی تمیز کردن فضاپیماها، اجازه می‌دهد موجودات ریزی که در شرایط بسیار سخت دوام می‌آورند، تک‌سلولی‌های نمک‌دوست و موجودات کوچکی که به جانوران تنبل معروفند،‌ زنده بمانند و با فضاپیما سفر کنند. در واقع ما با این روش، میکروب‌های شرایط سخت را انتخاب می‌کنیم و آن‌هارا روانه مریخ می‌کنیم!

آدام جانسون از دانشگاه ایندیانا و همکارانش حتی فهرستی از این موجودات را هم تهیه کرده‌اند: باکتری‌های لایه منجمد سیبری، ‌ریزارگانیسم‌های تک‌سلولی آب‌های شور مکزیک، موجودات مخمرمانند چشمه‌های سرد و نمکی مناطق قطبی کانادا و جانوران تنبل که خرس‌های آبی هم نامیده می‌شوند. همه این‌ها موجودات ریز زمینی هستند که به شرایط سخت عادت دارند و در فضا دوام می‌آورند.

این اولین مطالعه‌ای است که همه موجودات را با هم در نظر گرفته است. محققین سعی کردند شرایط مریخ را در آزمایشگاه شبیه‌سازی کنند تا بببینند هر یک از این موجودات تا چه مدتی روی مریخ دوام می‌آورند. پیش از این اغلب بر این باور بودند که پرتوهای فرابنفش خورشید که از جو رقیق مریخ عبور کرده و به سطح سیاره سرخ میرسند، اجازه تداوم حیات به موجودات ریز زمینی نخواهد داد. اما مشخص شد که فقط کافی است موجود خودش را به عمق چند میلیمتری خاک برساند تا از آسیب اشعه فرابنفش در امان باشد.

مطالعات محققین نشان می‌دهد که دوام میکروب‌های زمینی روی مریخ ربطی به دما و اتمسفر مریخ ندارد. بلکه مهم شرایط خاک مریخ است. بر این اساس، برخی موجودات میکروبی زمین تا چندصد روز هم روی مریخ زنده می‌مانند. حتی برخی در معرض شرایط سخت، خشک می‌شوند و به نوعی مومیایی می‌شوند. در همه این حالات، ممکن است دانشمندان به خطا میکروب‌های زمینی را به عنوان نشانه‌هایی از حیات روی مریخ تلقی کنند.

به نظر می‌رسد روش‌های استریلیزه کردن فضاپیماها و همچنین نمونه‌برداری و شناسایی علایم حیات روی مریخ، نیاز به بازنگری دارد.

به گزارش بی‌بی‌سی، آژانس فضایی آمریکا (ناسا) برنامه جدیدی را در دستور کار خود قرار داده تا با استفاده از خدمات شرکت‌های خصوصی، فضانوردان را به آسمان بفرستد. این تغییرات با امضای رئیس‌جمهور آمریکا به نشانه تائید قوانین جدید صورت گرفته و قرار است چشم‌انداز آینده فعالیت‌های ناسا را معین کند.

طبق قوانین جدید که هفته گذشته به تصویب کنگره آمریکا نیز رسید، آژانس متعهد است ایستگاه فضایی را تا سال 2020 به‌شکل فعال نگاه دارد و تا سال آینده یک شاتل دیگر را به فضا بفرستد. هم‌چنین آژانس باید کار بر روی یک راکت برای اکتشافات در فضای دوردست را آغاز کند.

به این ترتیب با امضای باراک اوباما و تائید او، هشت ماه بحث درباره آینده عملکرد ناسا خاتمه یافت. چارلز بولدن مدیر ناسا در این باره به خبرنگاران گفت: «رهبران کشور ما به دور هم جمع شدند و در نهایت به طرحی جامع برای ناسا رسیدند. در طرح جدید به آرزوهای رئیس‌جمهور برای پیشتازی در ابداع و اکتشاف فضایی توجه شده و ما امیدواریم برنامه‌های فضایی خود را بسط دهیم».

انفجار جمعیت فیتوپلانکتون‌ها که در این تصویر به رنگ سبز دیده می‌شوند  ، وقتی اتفاق می‌افتد که جریان‌های اعماق اقیانوس، مواد غذایی را به سطح آب می‌آورند، جایی که نور خورشید هم به آنجا می‌تابد. گردهم آمدن غذا و نور آفتاب باعث رشد و تولیدمثل این گیاهان کوچک و درنتیجه افزایش شدید جمعیت آنها می‌شود. 

این منظره شباهت زیادی به تابلوی شب پرستاره وینسنت ون‌گوگ، نقاش معروف هلندی دارد و به همین دلیل، ناسا آن‌را «ون‌گوگ از فضا» نامیده است.

در این عکس، تریسی کالدول دایسون، فضانورد ساکن ایستگاه فضایی را می‌بینید که از پشت پنجره‌های کاپولا به سیاره مادری می‌نگرد. ماژول کاپولا بخشی از ایستگاه فضایی بین‌المللی است که با پنجره‌های متعدد، اتاقک دیده‌بانی ایستگاه فضایی بین‌المللی را تشکیل می‌دهد. ایستگاه فضایی بین‌المللی در ارتفاع 350 کیلومتری سطح زمین قرار دارد و هر 90 دقیقه یک بار به دور آن می‌گردد.