استقرار تلسکوپ فضایی جیمز وب در فاصله 1.5میلیون کیلومتری زمین میتواند آغاز کشف اولین اجرام نورانی کیهان باشد و به پرسشهای بسیاری در زمینه ظهور کهکشانها، سیاهچالهها و منظومه شمسی پاسخ دهد.
سال 2014، زمانی که تلسکوپ فضایی جیمز وب آیینههایش را در فاصله یکونیممیلیون کیلومتری از زمین بگسترد، تلاش 20 ساله جان ماتر به ثمر خواهید رسید. او که به دلیل تحقیق روی پرتوهای زمینه کیهانی برنده جایزه نوبل فیزیک شده و رهبری پروژه ساخت جیمز وب را به عهده دارد در مصاحبه با نیوساینتیست، از چالشها و مخاطرات ساخت یک جانشین مناسب برای هابل، یکی از محبوبترین تلسکوپهای فضایی جهان میگوید.
چرا هنوز زمانی که هابل کار میکند، ساخت جیمز وب پیشبینی شده است؟
خیلیساده باید بگویم چون هابل دورنمای بینظیری از آسمان را به ما نشان میدهد که دسترسی به جزئیات آن از طریق این تلسکوپ غیرممکن است.
انتظار دارید جیمز وب چه چیزی را رصد کند؟
هابل نمیتواند اولین اجرام نورانی آسمان را که تنها چندصدمیلیون سال پس از انفجار بزرگ شکل گرفتهاند، رصد کند. ما میدانیم این اجرام وجود دارند اما گسترش کیهان باعثشده طولموج نوری که ساطع میکنند از دسترس هابل خارج باشد. فکر میکنم با جیمز وب بتوانیم به حدود 200میلیون سال پس از انفجار بزرگ برگردیم و ماده اولیه تشکیلدهنده این اجرام را ببینیم.
جیمز وب یک تلسکوپ فروسرخ است در حالی که هابل قدرت رؤیت نور مرئی و طولموجهایی از فرابنفش را دارد. در نتیجه جیمز وب برای عملکرد صحیح به دمای پایینتری نیاز خواهد داشت. قطر آیینه آن 6.5 متر است در حالی که قطر آیینه هابل تنها 2.4 متر است. هابل در فاصله 575 کیلومتری زمین واقعشده و در دمای 77 درجه کلوین کار میکند؛ درحالیکه جیمزوب در دمایی سردتر و در فاصله دورتری از زمین کار خواهد کرد.